با مسائل فرهنگی نمی توان شوخی کرد..

بخشی از بیانات امام خامنه ای مد ظله العالی در تاریخ 19/9/1369

" مسائل فرهنگی، حقیقتا در خور این است که به آن، با سعه ی صدر و اهتمام و دلسوزی عمیق و همراه با خبرگی و کارشناسی رسیدگی شود.

همه ی کار ها را خبره ها انجام می دهند؛ چرا کار فرهنگی را خبره ها نباید انجام بدهند و هرکسی وارد میدان کار فرهنگی بشود و چیزی بگوید و نظری بدهد و اقدامی بکند؟

متاسفانه خیلی از کسانی که می توانند کار فرهنگی بکنند، به کار های اجرایی یا سیاسی مشغول اند. یا حتی اگر با نام فرهنگی هم حضور دارند، باطن کار، کار سیاسی است..."

اولین نکته ای که از این بیانات آقا به دست می آید این است که فرهنگ ، چیزی نیست که یک روزه تغییر کرده باشد و از حالت فرهنگ جنگ و انقلاب بیرون آمده باشد که حالا هم بخواهد یک روزه درست شود..

پس نسبت به مسائل فرهنگی باید با دقت و صبر و حوصله و بدون شتاب و توقع بی جا عمل کرد.

همانطور که امام خامنه ای اول فروردین امسال در حرم مطهر رضوی هم فرمودند، " فرهنگ ، به معنای هوایی است که ما تنفّس میکنیم..." هوا را که نمی توان به این سادگی عوض کرد...

نکته ی دوم این است که مسائل فرهنگی هم مانند هر کار دیگری نیاز به یک عملکرد کارشناسانه و دقیق دارند.

کار فرهنگی یک کار بی اساس و ساده نیست که هرکسی بتواند در این راستا نظر دهد و آن را به عهده بگیرد. به همین علت یکی از توصیه های اکید آقا این بوده است که مسئولانی که در زمینه ی فرهنگ توانایی دارند، به جای فعالیت در امور دیگر و مسائل سیاسی، در همین زمینه ی فرهنگ فعالیت کنند. پس کار فرهنگی حتی از کار سیاسی هم مهمتر و همه جانبه تر است.

چرا که اقتصاد، سیاست، دیانت و...، همه در گروی فرهنگ هستند و با رفع مشکلات فرهنگی، به سادگی می توان مشکلات آن ها را نیز از میان برداشت.

و نکته ی قابل توجه اینجاست که این بیانات، مربوط به سال1369 بود.

اما در سال 1393...

در سال1393، حضرت آقا شعار سال را اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی بیان نموده و مسئله ی فرهنگ را بر عهده ی همه ی اقشار جامعه و به خصوص جوانان می گذارند و می فرمایند "همین گسترش کار فرهنگی در بین جوانهای مؤمن و انقلابی، نقش بسیار زیادی را در پیشرفت این کشور و در ایستادگی ما در مقابل دشمنان این ملّت، ایفا کرده است."

اولین برداشتی که می توان از این جملات داشت این است که در طی این سال ها، به دغدغه ی فرهنگی رهبر انقلاب اسلامی افزوده شده است و این بار، در کنار مراجع فرهنگی از همه ی افراد جامعه و علی الخصوص جوانان، انتظار کار فرهنگی و ارتقای فرهنگ دارند. پس هرکسی باید به نوبه ی خود در این راستا فعالیتی کند. گرچه مسلما در سطح کلان، مدیریت کلان توسط کارشناسان لازم است..

امام خامنه ای در سال 69 مسئله ی فرهنگ را به کارشناسان و مسئولین سپردند اما حالا به نسل جوان که شاید هم بی تجربه باشند...

به راستی چرا؟ آیا به این معنا نیست که مسئولان در اجرای این امر و رسیدگی به آن، عملکرد مورد قبولی نداشتند؟ وقتی وزارت مثلا فرهنگ و ارشاد اسلامی -که نام فرهنگ را هم یدک می کشد- گاها و البته در موارد متعدد بر ضد فرهنگ انقلاب و اسلام عمل کند، چه توقعی از بقیه ارگان ها و مراجع و زیرمجموعه های این وزارت می توان داشت؟

البته فعالیت های مثمر ثمری هم توسط بعضی فعالان انجام شده که نمی توان نادیده گرفت. اما واقعیت این است که یک دست صدا ندارد!!!

و به عنوان کلام آخر در این راستا همین کافی است که امام خامنه ای فرمودند: "فرهنگ آن چیزی است که حاضرم جانم را در راهش فدا کنم."

در ادامه، بخش دوم فرمایشات امام خامنه ای در سال69 را میخوانیم:

"این هم خودش یک کار فرهنگی است که انسان تلاش کند مردم رشد سیاسی و قدرت تحلیل و بینش درست پیدا کنند، حالا وقتی کسی بینش سیاسی پیدا کرد، درست و نادرستش را خودش بعدا تعیین خواهد کرد.

باید قدرت دید حقایق سیاسی در مردم به وجود آید تا در برخورد با جریان ها و حوادث سیاسی، گیج نباشند.

اگر مردم قدرت تحلیل داشته باشند، این مملکت و انقلاب را بیمه و تضمین می کنند."

از این بیانات چنین به دست می آید که یکی از اقسام کار فرهنگی ، تلاش در جهت ارتقای بصیرت و بینش و تحلیل سیاسی عموم مردم جامعه است و به این معنا نیست که به مردم بقبولانیم الآن مطلقا فلان چیز صحیح و فلان چیز غلط است.. بلکه به قولی باید به جای ماهی دادن، ماهیگیری یاد داد!!!

باید با تحلیل سیاسی، اصولی مانند ولایت فقیه را عرضه کرد و باقی تحلیل را بر عهده ی خود مردم گذاشت..

یک مثال ساده:

سال1388 را که همه به خاطر داریم. هدف بیان این نیست که چه شد و چرا.. اما نکته ی جالب و تامل برانگیز و البته دردناک اینجاست که تعداد قابل توجهی از مردم، صرف سیادت و داشتن لباس پیغمبر، به فلان شخص رای دادند که در سال1392 هم تکرار شد و این از بینش سیاسی صفر نشأت میگیرد.

و کاری که قبل از جریان انتخابات صورت گرفت این بود که بسیاری از افراد که وظیفه ی تبلیغ را بر عهده داشتند، می خواستند یک شبه ره صد ساله را طی کنند..

بهتر بگویم: در یک مدت کوتاه،می خواستند هم ولایت فقیه را اثبات کنند، هم معیار های رهبر برای یک ریاست جمهوری... و در نهایت کاندیدی که این معیار ها را دارد..

شما باشید، می توانید در یک مدت کوتاه همه ی این ها را بپذیرید؟ و فرض هم که پذیرفتید.. آیا این پذیرش عقاید، بادوام است؟

مسلما کار در عرصه ی فرهنگی و سیاسی به یک بازه ی زمانی گسترده نیاز دارد و صرف یک حرکت کوتاه مدت، کاری به پیش نمی رود..

امام خامنه ای:"با مسائل فرهنگی، شوخی نمی توان کرد..."

دغدغه ی فرهنگی رهبرمون رو جدی بگیریم...