یکی از مهمترین مسائل که سال هاست در جمهوری اسلامی درباره ی آن بحث می شود، مسئله ی استفاده از ماهواره است. موضوع ماهواره تا جایی گسترده است که اکنون بخش قابل توجهی از بحث ها و برنامه های تلویزیونی، تحلیل های رسانه ای و یا حتی استفتائات مراجع و... به این موضوع پرداخته اند.
اما در بحث تهاجم فرهنگی و آسیب شناسی ماهواره، آنچه مورد توجه قرار می گیرد، ماهواره به عنوان یک رسانه است. یعنی هدف بررسی محتوا و برنامه های آن میباشد؛ نه ماهواره به عنوان یک ابزار یا وسیله.
همانطور که امروز استفاده از ماهواره در جمهوری اسلامی نهی شده است، در گذشته نیز استفاده از ابزار های دیگری - همچون ویدیو- برخلاف قوانین کشور بوده که البته امروز مانعی برای استفاده از آن ها نیست. علت این امر هم آموزش نحوه ی استفاده صحیح از آن وسیله است.
و حتی ممکن است برای استفاده از ماهواره نیز در آینده ممانعتی نباشد.
هم
اکنون دریافت شبکه های ماهواره ای بدون گیرنده در بسیاری از شهر های مرزی کشور
امکان پذیر است.
همچنین مجهز شدن تلفن های همراه ساخت خارج به گیرنده های امواج ماهواره ای و پخش ماهواره و... نیز ممکن می باشد که البته احتمالا در دستور کار غرب علیه ایران قرار دارد.
پس مسلم است که جمع آوری گیرنده های ماهواره و...، راهکار مناسبی برای جلوگیری از آسیب های ماهواره ای نیست و باید در برابر این وسیله، فرهنگ سازی شود.
