که همه تویی و ما هیچ...

بسم الله الرحمن الرحیم

اولین پست این وبلاگ، هدیه به حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سربازان حضرت در دوران هشت سال دفاع مقدس که آرزویشان گمنامی بود؛ شهدای گمنام و مادرشون حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها.

وقتی امیدی به بازگشت از خط مقدم نداشت،
فوری پلاکش رو از گردنش در میاورد و پرت میکرد عقب...
میخواست گمنام بمونه. میخواست مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها باشه.

اما امروز،
امروز ما تو کوچه پس کوچه های شهرمون فقط دنبال این هستیم که اسممون گم نشه.

گمنامی هم لیاقت میخواهد...

عکس: معراج شهدای اهواز -فروردین93