اما این که از دیدگاه آنان "بشر" چه معنی دارد را الله اعلم.
تا کنون ثابت شده مردم بی گناه فلسطین، یمن، بحرین، سوریه، عراق و... از این محدوده ی بشریت خارج هستند.
یا شاید هم خارج نیستند اما سهمشان از حقوق بشر، فقط اطلاع از تعداد مجروحین، کشته ها، آواره ها و... است.
راستی داشت از قلم می افتاد.. هر چند وقت یک بار، یک بیانیه هم صادر میکند که مثلا آهای ملت خون ریز عزیز، اگر دلتان خواست، خوشحال میشویم چند صباحی اعلام آتش بس کنید که لااقل این بیچاره ها برای چند لحظه هم که شده، آسمان را به رنگ آبی ببینند و به جای دود و باروت، اکسیژن تنفس کنند. یا لااقل بگذارید این کودکان به نبود پدرانشان عادت کنند و بعد مادرانشان را هدف بگیرید.
و این شد که اسم حقوق بشر می آید، نمیدانیم بگرییم برای جا به جا شدن معنی بشریت یا...
یا بخندیم به این خود مدافع حقوق بشر پنداری ها!
و این شد که سال هاست نامش را در نوشته ها و گفته ها و پنداشته هایمان گذاشتیم حقوق بی بشر... ضد بشر.
Message of ayatollah Seyyed Ali Khamenei, Leader of The Islamic Republic of Iran
In the name of God, the Beneficent the Merciful
To the Youth in Europe and North America,
The recent events in France and similar ones in some other Western countries have convinced me to directly talk to you about them. I am addressing you, [the youth], not because I overlook your parents, rather it is because the future of your nations and countries will be in your hands; and also I find that the sense of quest for truth is more vigorous and attentive in your hearts.
I don’t address your politicians and statesmen either in this writing because I believe that they have consciously separated the route of politics from the path of righteousness and truth.
I would like to talk to you about Islam, particularly the image that is presented to you as Islam. Many attempts have been made over the past two decades, almost since the disintegration of the Soviet Union, to place this great religion in the seat of a horrifying enemy. The provocation of a feeling of horror and hatred and its utilization has unfortunately a long record in the political history of the West.
+ شهید جهاد مغنیه، فرزند شهید عماد مغنیه معروف به حاج رضوان، در طی تجاوز رژیم منحوس صهیونیستی به سوریه، به درجه ی رفیع شهادت رسید.
+ یکشنبه گذشته خانواده شهید عماد مغنیه، نزدیک روضه الشهیدین جمع شده بودند و برای میلاد پیامبر جشن مختصری برپا شده بود. قرار بود هرکدام از نوه ها برنامه پیش روی سال آینده خود را برای همگان تعریف کند. هر یک چیزی گفت و نوبت به جهاد رسید.
جهاد فقط یک جمله گفت: « از برنامه هایم هفته آینده خواهم گفت.»
همه اعتراض کردند که داری برنامه هفتگی خانواده را به هم می زنی.
و جهاد جوان با خنده و شوخی اصرار داشت که هفته آینده از برنامه پیش رویش پرده برخواهد داشت. هفته ی بعد، باز هم همه خانواده دور هم جمع شدند.
در کنار همه آنانی که آمده بودند تا شهادت جهاد جوان را تسلیت بگویند، جهاد از برنامه خود راز گشود!
فکر هم کند
بی هوا پرید ...
چند عکس و یک خبر ...
از او همین به ما رسید
چند عکس و یک خبر و نام کوچکش
نام کوچکش «جهاد» بود
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931029001391#sthash.TGKVApT0.dpuf
لحظه‌ای به بردنش
فکر هم کند
بی هوا پرید ...
چند عکس و یک خبر ...
از او همین به ما رسید
چند عکس و یک خبر و نام کوچکش
نام کوچکش «جهاد» بود
نام خانوادگی: شهید
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931029001391#sthash.TGKVApT0.dpuf
لحظه‌ای به بردنش
فکر هم کند
بی هوا پرید ...
چند عکس و یک خبر ...
از او همین به ما رسید
چند عکس و یک خبر و نام کوچکش
نام کوچکش «جهاد» بود
نام خانوادگی: شهید
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931029001391#sthash.TGKVApT0.dpuf
اما وقتی نام حسین علیه السلام به میان می آید، دل و عقل سرگردان می شوند. بی سر و سامان میشوند. عقل سر، اسرار گشایی دل میکند و اسرار دل، یک صدا فریاد حسین بر می آورند.
و سرّ ملکوتی عالم چیست جز سر مبارک امام عشق؟
از روزی که تاریخ، نام حسین را با خون نگاشت، قلم شرم کرد که جوهری جز خون هویدا کند و دست، خجل شد از گرداندن قلم... و اینگونه بود که هرجا نام حسین آمد، اشک و خون به نمایندگی از عشق به میدان آمدند.
اگر یک روز حسین علیه السلام شیرخواره به دست گرفت، نه برای این بود که اندکی آب بگیرد که طفل رضیع حسین هم در اقتدای عمو، آب برای چه؟
شیرخواره در میدان " هل من ناصر " حسین بود به تاریخ بشریت که یا اهل العالم، حسین و ذلت در یک جا نمی گنجند.
و هرچند انسان را "انسان" نام نهادند، که نسیانگر است و فراموشکار، اما از همان آغاز که آدم " یا قدیم الاحسان بحق حسین" را گفت، سرشتش با احسان حسین پرورش یافت و گل وجود آدم، با یاد حسین بود که انسان خاکی را ساخت.
و اینگونه شد که تا امروز، فطرت های حسینی، بی یا حسین می میرند...
حال یاد حسین را چگونه می توان فراموش کرد؟
و هرچه فراموش شود، مگر انسان می تواند هستی خود را فراموش کند؟
نام حسین که می آید، فرقی نمی کند عاشورا باشد یا نه دی... کربلا باشد یا تهران... یزید باشد یا پیروانش...
پس از سال ها محاصره و کمبود آب، غذا ، دارو و سوخت، اکنون کمبود قبر به
مشکلی برای مردم غزه بدل گشته است. پیش از این نیروهای مقاومت شروطی را
برای برقراری آتش بس تعیین کرده بودند که بیش از هر چیز معطوف به تامین
نیازهای اولیه مردم غزه است. شروطی که از سوی اسراییل زیاده خواهی نامیده
شد....
هر مزار شهید، گواهی از یک پیکر مطهر می دهد که در خون غلتیده است و هر شهید، نشانی ست از یک راه ناتمام... یک فانوس که دارد خاموش می شود... فانوس را بردار؛ راهشان ادامه دارد...
یک کلام: پایان ماموریت ما، شهادت است ان شاءالله...
