ساده بودی...
ساده آمدی...
و ساده رفتی...
سادگی با تو بود.
پس از عمری ساده نبودن،
تو آغاز سادگی بودی.
که در کمال این سادگی، آمدی و دنیایی را متحول کردی.
ساده ی ساده ی ساده...
که همین سادگی، نمیگذارد تو را تصور کنم.
اسمت را که میاورم، طوفانی بر لبم بر میخیزد که تو که بودی؟
اما...
شناختنت عجیب لیاقت میخواهد.
